Fundacja im. Jacka Kaczmarskiego
Festiwal Piosenki Poetyckiej Nadzieja
„…Że młodość w życiu się nie rozmyje,
Życie nie będzie tylko więdnięciem,
Że umrze pięknie — co pięknie żyje
I że po śmierci przetrwa w pamięci?…”
Jacek Kaczmarski
Nadzieja śmiełowska
Torunianka zwyciężyła na „Nadziei”
Tegoroczna „Nadzieja” była o jeden dzień i kilka wydarzeń dłuższa niż poprzednie edycje (a miały na to wpływ: zawziętość organizatorów, apetyt publiczności i hojność sponsorów). Duża scena Regionalnego Centrum Kultury im. Zbigniewa Herberta w Kołobrzegu rozbrzmiewała Kaczmarskim łącznie kilkanaście godzin. Motywem wiodącym, który w tym roku organizatorzy zadali festiwalowi, były muzyczne ekfrazy – piosenki, będące poetyckimi interpretacjami dzieł malarskich. Zaczęło się w...
Piątek, 14 lipca
Krótko po godz. rozmieszczenia na pełnej widowni gromadki tłoczących się przed drzwiami chętnych, którzy chcieli wejść, a nie zdobyli wejściówek, rozpoczęły się przesłuchania konkursowe. Do konkursu stanęły 24 podmioty wykonawcze (soliści, duety i tria), oceniane przez jury w składzie: Marcin Kunicki (przewodniczący), Elżbieta Adamiak, Grzegorz Tomczak i Magdalena Kawczyńska. Było w czym wybierać – młodsi i starsi wykonawcy zaprezentowali mnogość muzycznych konwencji, instrumentariów, poziomów umiejętności, stopni powagi i stopni ironii. Po trzygodzinnych przesłuchaniach konkursowych i krótkiej przerwie publiczność otrzymała drugie danie: premierowy, ekspresyjny spektakl Galeria sztuki – Kaczmarski w wykonaniu artystów Teatru Muzycznego w Gdyni: Aleksandry Meller, Sandry Brucheiser, Rafała Ostrowskiego i Jakuba Badurki, wyreżyserowany przez Bernarda Szyca. Piosenki autorstwa Jacka Kaczmarskiego porwały publiczność festiwalową w podróż o zmaganiach człowieka z odwiecznymi dylematami moralnymi zarówno w czasach stabilizacji, przełomów, jak i kryzysów wartości. Znakomity akt pierwszy malarsko-muzycznej przygody na tegorocznej „Nadziei”. Natomiast dniem rozstrzygnięć była...
Sobota, 15 lipca
Najpierw doszło do rozstrzygnięcia sportowego. Tradycyjny mecz piłki nożnej między drużyną Fundacji im. Jacka Kaczmarskiego a drużyną Kuglarzy, rozegrany w samo południe, zakończył się zwycięstwem Kuglarzy stosunkiem bramek 2:1. Tym razem obyło się bez kontuzji. Potem o godzinie 15.00 rozpoczął się IV turniej wiedzy o patronie festiwalu, przygotowany i poprowadzony przez Krzysztofa Nowaka. Najbłyskotliwszym kaczmarologiem i bezapelacyjnym zwycięzcą został Michał Kaczmarczyk z Dąbrowy Górniczej. II miejsce zajął Przemysław Lipski, III – Urszula Krajewska.
Od godz. 17.00 szczelnie wypełniona sala RCK w napięciu oczekiwała na werdykt jury. Najpierw jednak na scenie pojawił się Wicewojewoda Zachodniopomorski Marek Subocz, by w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotra Glińskiego odznaczyć twórców festiwalu „Nadzieja” – Katarzynę i Jacka Pechmanów, srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Dekoracja odbyła się przy długiej, hucznej i serdecznej owacji na stojąco.
Po tej wzruszającej scenie przewodniczący jury Marcin Kunicki zaczął od wielu ciepłych słów pod adresem ogółu wykonawców, po czym prowadzący galę Jarosław Gugała przystąpił do odczytania (od końca) protokołu. Zwyciężczynią tegorocznej „Nadziei” i zdobywczynią prestiżowej oraz wyjątkowo w tym roku wysokiej nagrody głównej (razem 17 tysięcy zł ufundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotra Glińskiego, Prezesa TVP Jacka Kurskiego oraz Fundację PZU) została Zuzanna Wiśniewska z Torunia za znakomitą, pełną scenicznej werwy interpretację trudnego utworu Obłomow, Stolz i ja oraz Litanię (sł. Zuzanna Wiśniewska, muz. Marcin Wójcik). Ponadto Zuzanna otrzymała nagrodę imienia Władysława Stasiaka, którą wręczyła fundatorka Barbara Stasiak (warto przypomnieć, że ta nagroda na „Nadziei” została przyznana po raz siódmy).
Zuzanna Wiśniewska, laureatka I miejsca
Nagrodę drugą (9 tysięcy zł) zdobyła równie młoda wykonawczyni, Magdalena Fennig z Krakowa, która z prostotą, szczerością i wielką siłą wyrazu wyśpiewała Niech Kaczmarskiego i znany wiersz Jana Lechonia Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzeczą główną z własną muzyką. Trzecia nagroda (6 tysięcy zł) przypadła Grzegorzowi Grunwaldowi spod Opola, który najpierw rozhuśtał publiczność własną piosenką W dzień deszczowy, a potem zaprezentował świetną interpretację Przechadzki z Orfeuszem. Jury przyznało także trzy równorzędne wyróżnienia: dla Szymona Bruckiego z Torunia za Powrót i piosenkę ze słowami Ernesta Brylla Anioł niósł zwiastowanie, dla niezwykłej Izabeli Szafrańskiej z Białegostoku za Sarę Jacka Kaczmarskiego i Jeża i sójkę ze słowami Jana Kondraka i muzyką Przemysława Sokołowskiego, świetnego gitarowego akompaniatora oraz dla Bartosza Kaisera z Gdańska, który swoim aksamitnym barytonem zaśpiewał – zgodnie z wiodącym motywem festiwalu – dwie ekfrastyczne piosenki: Bar w Folies-Bergere Kaczmarskiego do dzieła Édouarda Maneta i własne Barowe ćmy (o znanym obrazie Edwarda Hoppera). Przyznano jeszcze wyróżnienie specjalne dla Marcina Gąbki za piosenkę autorską Vanitas, noszącą wszelkie znamiona przeboju poetyckiej sceny oraz nagrodę niemieckiej Polonii dla lwowianki Elżbiety Lewak, która wzruszyła widownię Opowieścią pewnego emigranta i własną piosenką Poznajmy się. Wykonawczyni pięknie akompaniował Piotr Matczuk – opiekun muzyczny uczestników konkursu. Tegoroczna nagroda publiczności przypadła (tak samo jak rok temu) Patrycji Polek, grającej na „ukulele z arbuza”, tym razem występującej w formacji Patka i Wilgoccy, która w trakcie festiwalu najpierw zmieniła nazwę na Od-Patki (a może Ot, Patki?), a potem na Przy-Patki, aby na koniec się rozwiązać.
Wręczenie nagrody Gloria Artis
Po prawie dwugodzinnym koncercie laureatów rozpoczęła się druga część wieczoru: koncert pod nieco faustycznym tytułem „Trwaj chwilo”, składający się z czterech rozdziałów. Jako pierwsza wystąpiła Elżbieta Adamiak, która z właściwą sobie elegancją nawiązała słowny i muzyczny dialog z widownią, w pełni udany mimo wysiłków wirusa, aby temu przeszkodzić. Bardce (bardessie? bardotce?) towarzyszyli Piotr Górka na kontrabasie, Piotr Goljat przy klawiaturze i Sebastian Ruciński z gitarą. Potem na scenę wstąpił Grzegorz Tomczak, który z pomocą pianisty Dawida Troczewskiego uraczył publiczność śpiewaną i czytaną poezją pełną ciepła, miłości i delikatnej ironii. Błyskotliwymi, pełnymi dowcipu i literackich aluzji recytacjami ubarwiał swoje śpiewanie także następny wykonawca – Szymon Zychowicz. Koncert zakończyła Dominika Świątek z towarzyszącym jej na fortepianie Kubą Mędrzyckim w ściśle „kaczmarskim” repertuarze. Ale to jeszcze nie był prawdziwy koniec, ten nastąpił w...
Niedzielę, 16 lipca
Wciąż niesyta wrażeń festiwalowa publiczność wypełniła salę RCK, by przeżyć ostatni dzień Festiwalu „Nadzieja”. Zaczęło się od akcentu naukowego – wykładu doktora Andrzeja Kasperka „Ambasadorowie według Hansa Holbeina i Jacka Kaczmarskiego”. Wykładowca ze znawstwem i pasją zaprezentował obraz renesansowego mistrza i odnoszącą się do niego piosenkę Kaczmarskiego, odsłaniając przed widownią część tajemnic obu dzieł.
Potem na scenie pojawili się aktorzy i muzycy ze spektaklem Teatru Ateneum „Jacek Kaczmarski – lekcja historii” w reżyserii Jacka Bończyka. Prócz reżysera, który pokazał, jak znakomitym jest gitarzystą, akompaniowali Paweł Stankiewicz na gitarach i malowniczo ruchliwy Fabian Włodarek (także aranżer i kierownik muzyczny) na fortepianie oraz akordeonie, a śpiewali młodzi aktorzy: Julia Konarska, Wojciech Brzeziński i Wojciech Michalak. Z offu dobiegały komentarze wygłaszane głosem Piotra Fronczewskiego. Po raz ostatni w ciągu tych trzech dni publiczność kołobrzeskiego RCKu zasłuchała się w świetnie podane piosenki Jacka Kaczmarskiego i zapatrzyła w obrazy Boscha, Bruegela, Matejki, Malczewskiego… Nic więc dziwnego, że artyści kilka razy bisowali, a publiczność oklaskiwała ich na stojąco. Należy dodać, że spektakl odbył się 99. raz. Tutaj jeden z utworów:
https://www.youtube.com/watch?v=1LHKu9cpJqI.
Całości programu można posłuchać na płycie https://www.youtube.com/watch?v=6p2mEqacoLU.
XIV edycja Festiwalu Piosenki Poetyckiej im. Jacka Kaczmarskiego „Nadzieja”, która odbyła się od 14 do 16 lipca 2017 w Kołobrzegu, dowiodła, że songi autora Murów, Obławy czy Źródła działają z dawną mocą, że dzięki alchemii słowa urzekają kolejne pokolenia.
Wszystkim uczestnikom, sponsorom oraz osobom zaangażowanym w organizację Festiwalu składamy serdeczne podziękowania.
Zapraszamy również na
https://www.facebook.com/Fundacja.im.Jacka.Kaczmarskiego/.© Fundacja JK 2007