Fundacja im. Jacka Kaczmarskiego

Festiwal Piosenki Poetyckiej Nadzieja



„…Że młodość w życiu się nie rozmyje,
Życie nie będzie tylko więdnięciem,
Że umrze pięknie — co pięknie żyje
I że po śmierci przetrwa w pamięci?…”

Jacek Kaczmarski
Nadzieja śmiełowska


Sarmacka „Nadzieja”. VII Festiwal Piosenki Poetyckiej im. Jacka Kaczmarskiego

„Co roku w nadmorskim Kołobrzegu spotykają się przyjaciele Jacka Kaczmarskiego i miłośnicy jego twórczości. Jedni znali go osobiście, współpracowali z nim w Radiu Wolna Europa lub przy organizacji koncertów, inni z racji młodego wieku nie mieli okazji go poznać, ale twóczość poety jest im bliska. Wspólnie śpiewają, wspo­mi­na­ją swojego Mistrza, dyskutują o poezji. Wszyscy się znają, atmosfera jest rodzinna. Festiwal Piosenki Poetyckiej im. Jacka Kacz­mar­skie­go odbył się w Kołobrzegu już po raz siódmy” — Tak rozpoczyna się relacja z tegorocznej „Nadziei” autorstwa Anny Łukaszuk, dziennikarki „Gazety Wyborczej”, która śledziła w tym roku festiwalowe wydarzenia.

Radosław Elis

Radosław Elis

VII edycja Festiwalu Piosenki Poetyckiej im. Jacka Kacz­mar­skie­go „Nadzieja” rozpoczęła się 30 lipca 2010 roku w Ko­ło­brze­gu, a jej organizatorem była tradycyjnie Fundacja. im. Jacka Kacz­mar­skie­go. Kołobrzeska „Łuczniczka” w niczym nie przypominała hali sportowej. Zasłonięte czarnymi pła­chtami okna, na środku scena ze staropolskim wystrojem. O go­dzi­nie 17.00 uroczyście otwarto fe­sti­wal, a nad całością czuwał dziel­ny konferansjer-sarmata (w tej roli aktor Radosław Elis).

W szranki finałowego kon­kur­su, którego uczestnicy zostali zakwalifikowani na podstawie rekomendacji przez zaprzy­jaź­nio­ne z Fundacją ośrodku kultury czy też na podstawie eliminacji regionalnych, stanęło 18 uczestników, śpiewając dwie piosenki – jedną Jacka Kaczmarskiego, drugą autorską. Zmagania kon­kur­so­wi­czów oceniało powołane przez organizatora imprezy specjalne jury, któremu przewodniczył Jan Poprawa. Oprócz niego w jury zasiedli: red. Marcin Kunicki, Katarzyna Pechman, Przemysław Lembicz i Aleksandra Dziadykiewicz.

Laureaci konkursu

Po konkursie rozpoczęła się pierwsza część „Nocy pieśni sar­mackiej”. Jacek Kowalski (z sumiastymi wąsami, odziany w czer­wo­ną lnianą koszulę) i zespół muzyki dawnej przenieśli widzów w świat przodków. Pod koniec występu publiczność wspólnie z artystami odśpiewała Pieśń konfederatów barskich.

Po koncercie Jacka Kowalskiego odbyła się uroczystość ogłoszenia wyników, wręczenia nagród i prezentacji laureatów konkursu. Nagrody zostały ufundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Senatu RP, Europejskie Centrum Solidarności, samorząd wojewódzki i lokalny oraz przez pana Radosława Bartoszewskiego. Zaraz po tym odbył się koncert Kwartetu ProForma. Znany z wiernych wykonań twórczości Kaczmarskiego zespół wyśpiewał całą Sarmatię – jeden z ulubionych programów barda. Na bis publiczność usłyszała trzy piosenki autorstwa patrona Festiwalu składające się na tzw. Trylogię według Henryka Sienkiewicza. Koncert przyjęto owacją na stojąco.

Jacek Kowalski

Jacek Kowalski

W „Nocy pieśni sarmackiej” uczestniczyło łącznie ok. 400 osób.

W drugim dniu festiwalu, 31 lipca 2010 roku, o godzinie 12.00 odbył się mecz piłkarski między drużyną publiczności nazwaną „Kuglarzami” i zespołem Fundacji im. Jacka Kaczmarskiego. Na trybunach euroboiska zasiedli między innymi Marszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz oraz Henryk Wujec wraz z małżonką Ludwiką – działacze opozycji demokratycznej w PRL. W drużynie Fundacji zagrał były Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, poseł Kazimierz Michał Ujazdowski. Mecz zakończył się zwycięstwem zespołu Fundacji 8:2.

Drużyna Fundacji

Drużyna Fundacji

prof. Walecki

prof. Walecki

O godzinie 17.00 sala kina „Piast” wypełniła się po brzegi pu­bli­czno­ścią festiwalową. Na początek miał miejsce wykład prof. Wacława Wa­le­ckie­go z Uniwersytetu Jagiel­loń­skie­go. Publiczność mogła obejrzeć staropolskie książki kucharskie i roz­mów­ki polsko-niemieckie, a wszy­stko to w ramach wykładu „O Sarmatach na co dzień”. Potem publiczność obejrzała koncert Jac­ka Kaczmarskiego nagrany w 1986 roku w Sydney. Swoje wrażenia z projekcji filmu redaktor Anna Łukaszuk podsumowuje na­stę­pu­ją­co: „W sali ciemno, scena zlewa się z ekranem. Momentami mam wra­że­nie, że jestem na prawdziwym koncercie. Po skończonych utworach chce się klaskać.” Całość spotkania w kinie „Piast” zakończył wykład red. Marcina Kunickiego w formie warsztatów interpretacyjnych na temat programu Jacka Kaczmarskiego Sarmatia.

Po raz pierwszy w ramach Festiwalu został wydany przez Fundację im. Jacka Kaczmarskiego specjalny 12-stronicowy raptularz pt. „Nadzieja”, w którym znalazły się wspomnienia, anegdoty i eseje dotyczące Jacka Kaczmarskiego. Raptularz był rozdawany bezpłatnie wśród publiczności festiwalowej.

Publiczność z raptularzami

Publiczność z raptularzami

– Jak można podsumować VII edycję „Nadziei”? Można powiedzieć, że z całą pewnością była ciekawa i inna od poprzedniej. W przyszłym roku widzowie VIII edycji będą uczestniczyli w Nocy Antycznej, w czasie której usłyszymy piosenki Jacka Kaczmarskiego odnoszące się do tego okresu. Po bardzo dobrym przyjęciu pierwszego wydania „Rap­tu­larza” jest już pewne, że wydany zostanie jego drugi numer. Dziękuję publiczności za to, że jest nam wierna i co roku wspólnie możemy wsłuchiwać się w piosenki patrona festiwalu, dziękuję chłopakom z tzw. wolontariatu: Rediemu, Danonkowi, Kajtkowi, Tor­rien­tu­sowi oraz Basi. I pragnę już teraz wszystkich zaprosić na VIII „Nadzieję”, która, jak Bóg da, odbędzie się w dniach 29–30 lipca 2011 roku – przyznaje Jacek Pechman, dyrektor artystyczny festiwalu.

© Fundacja JK 2007