Fundacja im. Jacka Kaczmarskiego
Festiwal Piosenki Poetyckiej Nadzieja
Ostatnia droga
24 kwietnia 2004 roku na warszawskich Powązkach odbył się pogrzeb Jacka Kaczmarskiego
rys. Grabi
„...Pieśń człowieka doskonali,
Człowiek znika, pieśń nie ginie.
Tak śmiertelnik sięga szczytów
I w tym tkwi realizm mitu.”
Jacek Kaczmarski
Powtórka z Odysei
Powązki
Pamięć Jacka wśród miłośników Jego twórczości jest wciąż żywa. Świadczą o tym nowe znicze i kwiaty składane na grobie barda, nie tylko z okazji rocznicy urodzin, śmierci czy święta 1 listopada. Przypominamy wszystkim, którzy chcieliby odwiedzić grób Jacka Kaczmarskiego, że znajduje się on na warszawskich Powązkach – Cmentarz Wojskowy, kwatera C31-I-17 tuje.
Obchody 10. rocznicy śmierci Jacka Kaczmarskiego: 10.04.2004, Cmentarz Powązkowski
10 kwietnia 2014 roku o godzinie 15:00 przy grobie Jacka Kaczmarskiego na Cmentarzu Powązkowskim odbyły się uroczystości upamiętniające 10. rocznicę śmierci poety. Okolicznościowe wieńce złożyli: Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Bogdan Borusewicz; Wiceprezydent Miasta Stołecznego Warszawy, Włodzimierz Paszyński; dyrektor L LO im. Ruy Barbosy w Warszawie, Wiesław Włodarski; Prezes Fundacji „Róbmy Swoje Dla Kultury”, Agnieszka Labenz; przedstawiciele Fundacji im. Jacka Kaczmarskiego: Prezes Alicja Delgas wraz z rodziną oraz Członek Zarządu, Marcin Kunicki. Na cmentarz przybył także ojciec Wacław Oszajca, również poeta, który przed dziesięciu laty w tym samym miejscu prowadził uroczystość żałobną w intencji Jacka Kaczmarskiego.
Spotkanie uświetniło swą obecnością wielu przyjaciół i sympatyków twórczości artysty (ponad 100 osób) z kraju i zagranicy, którzy w obecności pocztu sztandarowego L LO im. Ruy Barbosy w Warszawie i przy wspomnieniu zmarłego poety, wygłoszonym przez Marcina Kunickiego, przyjaciela artysty, mogło usłyszeć w przejmującym wykonaniu Mateusza Nagórskiego utwory: Motywacja, Dwie Skały i Przechadzka z Orfeuszem. Pod koniec uroczystości wszyscy uczestnicy spontanicznie zapalali rozdawane przez wolontariuszy świeczki, których płomienie podkreśliły tę „chwilę światła między wschodem a zachodem, wobec której trudno tak po prostu przejść”.
Zobacz zdjęcia
Dziękujemy Panu Bogdanowi Marcinkiewiczowi za udostępnienie fotografii z uroczystości.
Renowacja grobu
Po akcie wandalizmu, jakiego dokonano na grobie Jacka, podjęliśmy trud renowacji nagrobka. Od momentu rozpoczęcia prac współpracujemy z rodzicami Jacka, a także posiadamy pisemną zgodę jego dzieci. Usunięte zostały kamyki wokół płyty, położono kostkę, a krawężnik został wymieniony na grubszy – wykonany z czarnego granitu, pasujący do wnętrza skał. W dziurach po wykradzionych strunach łączących dwie skały wykonano artystyczne nacięcia, zwężające się ku dołowi, według pomysłu ojca Jacka, prof. Janusza Kaczmarskiego.
fot. K. Nowak
Dwie skały...
Pomnik nagrobny, który widzimy na zdjęciu, zaprojektował rzeźbiarz Grzegorz Kowalski, według wstępnego pomysłu Jacka Pechmana i Alicji Delgas. Jego symbolika nawiązuje do piosenki barda pod tytułem Dwie skały, a na płycie nagrobnej wyryto słowa:
„Po sztormach, burzach, nawałnicach, szkwałach
Na dwóch bliźniaczych zamieszkałem skałach.
Jedna dla drugiej lustrem i wyrzutem,
A przecież z jednej energii wyklute.
Łączy je w głębiach niewidoczny korzeń
Którym na trwałe w sedno bytu wbite;
Tam, gdzie rozsądek – rozpaczą i grozą
Nadzieja – szaleństwem,
szaleństwo – zachwytem.”
Jak zauważyli dziennikarze Gazety Wyborczej – Jerzy S. Majewski, Tomasz Urzykowski: „Dwie części kamienia w pomniku Kaczmarskiego to właśnie tytułowe dwie skały, wyrosłe z jednego kawałka. Z jednej energii. Przełamanie potężnego, polnego kamienia właściwie nie jest pęknięciem, lecz precyzyjnym rozcięciem. Głaz, który na zewnątrz jest szary i nijaki, po przepołowieniu i wyszlifowaniu ukazuje piękno swego wnętrza. Tak bywa też z człowiekiem, z jego duszą”.
fot. A. Delgas
Na jednym ze zdjęć prezentujemy ten głaz, który miał swoje miejsce w ogrodzie domu na Letniskowej w Gdańsku Osowej, gdzie mieszkał Jacek. Skały połączone były strunami z brązu, symbolizującymi struny gitary. Piszemy „były” bo... w marcu tego roku struny zostały skradzione! Brakuje słów na skomentowanie tego czynu. Szkoda, że sprawca bądź sprawcy kradzieży nie pomyśleli, że niszczą symbol, a przy tym uszkodzą skały... Fundacja im. Jacka Kaczmarskiego zwraca się do odwiedzających grób Jacka z gorącą prośbą: jeżeli zauważycie Państwo stare, wypalone już znicze, uschłe kwiaty – prosimy o zadbanie o wizerunek grobu poety. Wspólnie możemy zadbać o porządek wokół pomnika.
fot. M. Kunicki i P. Matczuk
© Fundacja JK 2007